تبرید و تهویه مطبوع : یکی از مهمترین بخش های هر ساختمان را می توان بخش تهویه مطبوع آن دانست.این بخش دقیقا می تواند بر رفاه و آسایش انسان بسیار تاثیر گذار باشد چرا که در واقع عمل هوا رسانی چه برای فصول سرد و چه برای فصول گرم برای مکان های مختلف امری بسیار مهم و ضروری است.و شاید برای همین است که امروزه به مبحث تهویه مطبوع ساختمان نسبت به گذشته به صورت علمی و عملی پرداخته می شود.در واقع در معنای لغوی تهویه مطبوع یعنی هوا رسانی دلپذیر و این فرایند شاخه ای از رشته مهندسی مکانیک محسوب می شود.
 در بسیاری از کارخانجات نگه داری مواد غذایی مبحث تهویه مطبوع ساختمان جز مهم و جدا ناپذیر آن واحد تولیدی است چرا که اگر امر هوا رسانی و تهویه خوب صورت گیرد  تاثیر مثبتی بر ماندگاری بیشتر محصولات خوراکی و فاسد شدنی می گذارد.
با توجه به میزان حجم هوا رسانی و در واقع میزان کیفیت مورد نیاز برای تهویه مطبوع ساختمان باید از دستگاه هایی با ظرفیت مناسب استفاده کرد و در طول سال نیز مورد کنترل قرار گیرند.در واقع باید بدانیم که با چه روشی می خواهیم میزان بار بروی دستگاه را تخمین بزنیم و بر
این اساس می توان راندمان واقعی ان را نیز محاسبه کرد و اگر نیاز بود از دستگاهی با حجم و ظرفیت بیشتر استفاده کرد.اصولا تهویه مطبوع شامل مواردی همچون سرمایش-گرمایش-رطوبت زنی و رطوبت زدایی هوا می باشد.ما در تهویه مطبوع ساختمان باید بتوانیم سه فاکتور رطوبت و دما و سرعت جربان هوا را تحت کنترل خود داشته باشیم و با کنترل این سه فاکتور می توان امیدوار بود که هوا رسانی به نحو احسن و مطبوع صورت می گیرد.
ما ممکن است از این دستگاه در محیط های مختلف بخواهیم استفاده کنیم بر همین اساس با توجه به نوع سیال این دستگاه ها را به سه دسته تقسیم بندی می کنند که عبارتند از:

طبقه بندی سیستم تاسیسات تهویه مطبوع

۱- سیستم تهویه مطبوع تمام هوا
۲- سیستم های آب و هوا – آب
۳- سیستم تهویه مطبوع تمام آب
در سیستم تهویه مطبوع ساختمان که از مدل هوا و آب استفاده می کنند در واقع مزیت ها و معایب روش های تمام هوا و تمام آب را در خود جای داده اند.گرمایش در این سیستم ها معمولا توسط آب انجام می شود و عمل سرمایش نیز توسط هوا رخ می دهد. عمل گرمایش توسط آب نیز به دو روش مختلف می تواند در یک سیستم تهویه مطبوع ساختمان صورت بگیرد .

در روش اول گرمایش با آب گرم که دارای دمای 70 تا 90 درجه است انجام می شود. و در روش دوم نیز با اب داغ همراه با تحت فشار قرار دادن کل سیستم انجام می شود که این عمل منجر به افزایش درجه حرارت آب تا 180 درجه خواهد شد.
و اما در سیستم تهویه مطبوع ساختمان که با روش تمام آب قصد هوا رسانی و ایجاد شرایط مطلوب را داریم باید بدانیم که نمی توانیم رطوبت هوا را با این روش تغییر دهیم اما شاید به دلیل اینکه

آن دارای حجم کمی بوده و در نهایت هم هزینه راه اندازی آن کمتر از دیگر روش ها می باشد در بسیاری از مواقع بر دیگر سیستم ها ترجیح داده می شود.سیال ناقل در این سیستم در واقع حرارت و برودت آب است.آب در موتورخانه و یا دیگ آبگرم به درجه حرارات بالایی رسیده و برای گرمایش ساختمان در سرما مورد استفاده قرار می گیرد.عمل تهویه مطبوع ساختمان در فصل گرما نیز بدین صورت انجام می گیرد که در موتورخانه از چیلر و یا آب سرد کن برای تهیه آب سرد کمک می گیرند و این آب به داخل کویل های مبدل حرارتی اتاق ها انتقال یافته با وجود یک فن می تواند براحتی هوا رسانی و خنک سازی محیط را انجام دهد.
همیشه یکی از مهمترین فاکتورهایی که در ساخت تجهیزات تهویه مطبوع برای مهندسان و طراحان ان مهم بوده  این است که بتواند با صرف کمترین انرژی ممکن بهترین نتیجه و بازدهی را داشته باشد. در این راستا مطالعات و تحقیقات زیادی انجام شده و در سراسر جهان نیز به دستاورد های مختلفی رسیده اند. چندی پیش با تلاش محققان ایرانی خوشبختانه شاهد اخباری مبنی بر ساخت تجهیزات تهویه مطبوع در داخل کشور بودیم که با مصرف بسیار کم انرژی دارای بازدهی بسیار بالایی بوده و می تواند در صورت تولید انبوه و استفاده در مراکز صنعتی کمک فراوانی در بالابردن راندمان کاری و صرفه جویی در مصرف انرژی شود.طراحی این طرح یکی از انگیزه های خود را طرح هدفمند کردن یارانه ها و افزایش حامل های انرژی عنوان کرد و گفت با توجه به این موضوع به این فکر افتادم تا در این زمینه نو آوری و خلاقیتی از خود نشان دهم
و حاصل ان ساخت تجهیزات تهویه مطبوع شد که می تواند در حالی که بازیافت هوا را انجام می دهد در عین حال با کمترین انرژی ممکن حالت های سرمایشی و گرمایشی را برای محیط نیز فراهم کند.طراح این پروژه افزود در کل می توان ساختار سیستم جدید را مانند سیستم های
قبلی توصیف کرد با این تفاوت که در بخش های مهم و حیاتی سیستم با به کار بردن تجهیزاتی خاص کمک کرده ایم که در نهایت راندمان کاری بالا رفته و میزان مصرف انرژی کم شود.
انتخاب سیستم تهویه مطبوع از مباحث اساسی در کیفیت ساخت و ساز های انبوه بوده و می تواند پروژه را به اهداف خود نزدیک و یا حتی آن را به مرز شکست برساند .

در انتخاب سیستم تهویه مطبوع دو انتخاب عمده وجود دارد که به شرح زیر اجمالا" مورد بررسی قرار می گیرند:

الف – استفاده از سیستم های مستقل برای هر واحد در این روش انتخاب های موجود به ترتیب از کمترین قیمت تمام شده عبارتند از :
- اسپلیت یونیت دیواری
- اسپلیت یونیت کانالی
- سیستم مینی چیلر
- سیستم VRF
در روش های فوق بهترین محل نصب کندانسورها در پشت بام است ولی این به شرط است که تعداد طبقات بیش از سه تا چهار طبقه نباشد. در مجتمع های بلند مرتبه کندانسورها در تراس نصب شده و باید ملاحظات خاص در خصوص پوشش مطلوب معماری کندانسورها پیش بینی شود.
بدیهی است در این حالت بخش قابل توجهی از مساحت تراس توسط کندانسور اشغال شده و این باعث تحمیل صدا و هوای گرم مزاحم به تراس و آپارتمان می شود . در مناطقی که استفاده از تراس ها نقش ویژه ای در ارزش افزوده ملک ایجاد می نماید مخصوصا برج های مشرف به دریا کندانسورها نباید در تراس نصب شوند.